spiętym szerokim pasem i nosił bardzo wysokie buty uszyte z plamiastej skóry dzikiego kota. Był też magiem z Kręgu Mistrzów, w co naprawdę trudno było uwierzyć, biorąc pod uwagę jego wygląd.<br>Naburmuszony Wiatr Na Szczycie uwolnił mnie z pułapki, ale gadać musiał z Pożeraczem Chmur. Dokoła gromadzili się zdumieni i podekscytowani mieszkańcy zamku, depcząc grządki. Byłem nieswój pod ostrzałem tylu spojrzeń. Zdjąłem mokrą od deszczu kurtkę i przysiadłem, oparty ramieniem o smoczą łapę. Tu czułem się bezpieczniej. Miałem nadzieję, że zobaczę wśród gromady obcych znajomą postać Płowego, ale mego przybranego ojca nie było. Pewnie, minęło przecież tyle czasu. Zapewne obowiązki wezwały