prawie dosłowna. Wystarczy porównać ich definicje poezji. Słowacki pisał mianowicie: „Poezja, uważając ją w ogólności, jest pewna sposobność i skierowanie umysłu, która przy pomocy bystrej i obfitej imaginacji, stosując się do praw powszechnych natury i upiękniając jej dzieła, w składaniu swoich myśli i obrazów nie ma innej granicy, tylko podobieństwo do prawdy. Tak uważając poezję, jest ona sztuką początkową, która każdej ze sztuk pięknych staje się źrzódłem i zasadą". Borowski powtarza tę samą myśl w nieco zmienionej formie językowej: „zaledwie umysł człowieka ucieszy się w dziwach przyrodzenia, we własnych swoich poruszeniach i pamiątkach – od tej chwili wzniecanie i