porównaniu ze zmianą ugięcia podpory A. Ten wzrost obciążenia układu ma charakter zaburzenia, po którym wraca on do stanu równowagi. Świadczą o tym przebiegi wszystkich zmiennych uogólnionych, charakterystyczne dla układu statecznego. Powyższe spostrzeżenie potwierdza analiza trajektorii fazowych Bf(). Przedstawione na rys. 8.27 trajektorie uzyskane w fazie po zatrzymaniu wysięgnika, podobnie jak trajektorie uzyskane w fazie jego opuszczania (rys. 8.24), mają kształt zapętlonej spirali zmierzającej do ogniska. Zaostrzenie jednej pętli trajektorii fazowej wskazuje na chwilowe oderwanie podpory od podłoża.<br>Omówione rezultaty symulacji otrzymano przy założeniu, że masa urobku w łyżce odpowiada obciążeniu granicznemu. Jest ono, według Polskiej Normy, półtorakrotnie większe od