elastyczności popytu na te dobra przyjmuje wartości ujemne <gap>. Dotyczy to dóbr podrzędnych, mających wyższe jakościowo substytuty, np. wzrost dochodów spowoduje zastępowanie wędlin niższej jakości wędlinami lepszymi jakościowo. Zerowa wartość współczynnika <gap> staje się więc kryterium podziału dóbr na dwie grupy: dobra normalne, charakteryzujące się dodatnim współczynnikiem dochodowej elastyczności popytu <gap>, i dobra podrzędne, dla których współczynnik dochodowej elastyczności popytu jest ujemny <gap>. Współczynnik dochodowej elastyczności popytu może być równy jedności <gap>, co oznacza, że względna zmiana dochodu jest równa względnej zmianie popytu, np. wzrost dochodu o 10% powoduje wzrost popytu o 10%, mówimy wtedy o elastyczności wzorcowej. Współczynnik może być zawarty w przedziale <gap>, wtedy względna