obu stronach pełniły zarówno rolę ozdoby, jak i wzmacniały powierzchnię uchwytu. Zdobiono zakończenia, formując koniec w szpic, serce<br>&lt;page nr=266&gt;<br> lub kwiat tulipanu. Ale konsekwencja w łączeniu cech użytecznych z ornamentem ginęła w wyrobach wykonanych na organizowane niedawno konkursy. Pojawiały się tam zawiasy bogato zdobione, ale pozbawione mocy. Świetnie wyglądały na drewnianej podstawce, ale gdyby je umieścić na drzwiach nadmiar esowatych rozgałęzień nie utrzymałyby ciężaru. Zawiasy miały sens, póki były potrzebne, "przezdobione" stawały się tylko przykładem umiejętności kowala. Umiejętności w tej postaci już niepotrzebnej. <br>Dotyczy to także szczególnie pięknie zdobionych dawniej okuć wozów. Na wystawach pokonkursowych lśniły blaskiem stempelkowej dekoracji, umieszczone na podstawie