na obszarach niegdyś zlodowaconych gór. Powstały powyżej dolnej granicy wieloletnich śniegów, wypełniają przestrzenie dawnych pól firnowych. Zazwyczaj są ograniczone z trzech stron stromymi zboczami, a z czwartej ryglem. Ich misy częściowo lub całkowicie stanowi lite podłoże, mają one owalny kształt, znaczne spadki i duże głębokości. Można je podzielić na dwa podtypy, tj. jeziora cyrkowe proste (np. Czarny Staw nad Morskim Okiem w Tatrach; ryc. 22) oraz złożone, czyli utworzone przez połączenie dwu lub większej liczby cyrków (np. cyrki Tennesvatn, Krokvatn i inne na wyspie Moskenes&amp; oslash;ya w południowej części Lofotów).<br><br>Typ 5. Jeziora w skalnym podłożu dolin, utworzone na skutek