się pogardliwie <br>płowa. - Macha ręką jak zdechłe cielę ogonem.<br>- Mądra jak flądra - zreplikował. - Gówniary <br>&lt;orig&gt;chłopaczary&lt;/&gt;. A kogo masz? - zainteresował się <br>romansem ostrzyżonej.<br>- Nie powie ci. To tajemnica. - Warkoczyki podskoczyły <br>i opadły. - Takiego jednego. Znasz go, Adam się <br>nazywa, nie? - szturchnęła zgarbione wstydliwie plecy <br>koleżanki.<br>- Takie tam... - zapiszczała cienko zagadnięta <br>i podwinęła pod siebie nogi, przysłaniając je <br>szczelnie sukienką w jadowicie różowe zwierzątka. - Już <br>ci nic nie powiem, wszystko wypa... - urwała, bo Franciszek <br>Kuśmierowski wszedł jej w słowa gwizdem.<br>- Kulesza? - upewnił się.<br>- No! - przytaknęła szczerbata pepla. - Bo <br>co?<br>- Pstro. Poleciało, ganiaj go. - Chłopczyk <br>wstał i niespiesznie podszedł do krzaczków, pod którymi <br>gniotły