w Sigtunie widnieje znak krzyża. W żadnym jednak wypadku nie można utożsamiać chrztu Olafa z chrystianizacją kraju. W jego czasach bowiem coraz wyraźniej zaczyna się rysować podział Szwecji. Akcje misyjne kierowały się przede wszystkim do Gätalandii i tam znajdowały życzliwe przyjęcie i poparcie władcy, natomiast konserwatywny Swealand nadal stanowił bastion pogaństwa. Olaf Skottkonung musiał nie tylko zrezygnować ze swych planów zburzenia pogańskiej świątyni w (Starej) Uppsali, ale prawdopodobnie został zmuszony do zawarcia jakiegoś układu z możnymi w Upplandii. Była w nim mowa o tym, że jeśli chce pozostać chrześcijaninem, to musi wycofać się ze Swealandu i wyrzec prób nawracania tej części