skończył się oczywiście niepowodzeniem, ale nie było jeszcze nic straconego, gdyż na drugi dzień miała się odbyć moja koronna konkurencja - slalom specjalny. Poszedłem wcześnie spać, toteż rano obudziłem się bardzo wcześnie. Moim sąsiadem był mistrz olimpijski w slalomie specjalnym, Hiszpan Francisco Ochoa. On też już nie spał, więc ucięliśmy sobie pogawędkę. To bardzo sympatyczny chłopiec. Z iście hiszpańskim temperamentem opowiadał mi, jak go witano w kraju po powrocie z Sapporo - przejazd otwartym samochodem przez ulice miasta, mowy powitalne najwyższych dostojników państwa, odznaczenia, mnóstwo kwiatów i upominków. po godzinie byliśmy już przyjaciółmi i na to konto kropnęliśmy sobie po dużym kielichu wina