go ścigać, będą musieli odrutować przejście, co da m czas na ucieczkę. Ukrył się więc za belką, przytknął twarz d szpary i czekał ze wzrastającym napięciem.<br>Nagle z przeciwległej strony rozjaśniło się. Blask potoczył się po ścianach i sklepieniach, a z nim wypłynęły dwa wielkie zniekształcone cienie. Potem u wejścia pokazał się człowiek z latarnią. Perełka poznał go... Był to malarz. Za nim wsunął się krępy człowiek w tyrolskich spodniach.<br>Fala żółtego światła napełniła niszę. Dwaj mężczyźni bez słowa zbliżyli się do brezentowego pokrowca. Malarz pochylił się nad nim i z wysiłkiem wyjął worek cementu, Spoza jego pleców odezwał się ten drugi