mógł, współpracę Moskwy z USA. W słabości Jelcyna Waszyngton widział główne zagrożenie trwałości przemian w postsowieckiej Rosji i groźbę jej anarchizacji, ze wszystkimi możliwymi tego skutkami, z utratą kontroli nad broniami nuklearnymi włącznie. Te obawy i frustracje obecnie znikły.<br>Putina przyjęto nieufnie, długo próbując rozgryźć, czy tajemniczy "człowiek znikąd" z pokerową twarzą jest przede wszystkim byłym agentem KGB, czy raczej światłym reformatorem rozumiejącym konieczność europeizacji Rosji. Ostatecznie jednak zdaje się zwyciężać pogląd, że jeśli nawet nowy car będzie kimś w rodzaju współczesnego Piotra Wielkiego, na dłuższą metę może to wyjść na dobre Rosji, a Zachodowi raczej ułatwi ułożenie sobie z nią