wyznał Rudzkiemu w liście z 22 stycznia 1811 roku. Skazany wcześnie na samodzielność, po okresie młodzieńczych &#132;burz i naporów" wiódł życie prowincjusza, które &#132;snują po większej części drobnostki" (E. Felińska). Pod pewnymi względami jest to biografia typowa, ukształtowana przez wstrząsy polityczne, przez konieczności, które stały się udziałem całego pokolenia twórców urodzonych w latach 1770-1789, generacji &#132;kontynuatorów".<br><br> Chronologicznie pierwszym (i może najważniejszym) składnikiem tej biografii była wołyńska prowincja i znamienna dla niej &#132;treść zbiorowa" (termin M. Handelsmana), terytorialny patriotyzm, integrujący zarówno wielkie społeczności ogólnoprowincjonalne jak i wspólnoty sąsiedzkie, swoiste prowincje prowincji. Przynależność do określonej zbiorowości sąsiedztw tworzących