się z prośbą do mistrza Hanusza. On jeden potrafi naprawić zegar.<br>Choć opornie i niechętnie, poszli jednak panowie rajcy do kamieniczki Pod Złotym Kogutem. W sklepionej, zasnutej pajęczynami pracowni ślepy starzec wysłuchał ich prośby. Skurcz przebiegł mu po twarzy. <br>- Powiedźcie mnie do mojego zegara! - powiedział, kiedy skończyli swoje długie i pokorne wywody. <br>Troskliwie ujęli go pod ramiona i zaprowadzili do kościoła. Po omacku, ostrożnie wszedł na rusztowania, wyciągnął przed siebie ręce i długo wodził dłońmi po rzeźbach. Dotykał i poznawał znaki niebieskiego Zwierzyńca: wodnika, raka, koziorożca... Gładził drżącymi palcami postacie brodatych apostołów i ewangelistów, Adama z młotem w dłoni i długowłosą