dorosły nie wyzbyłby się tremy. Na szczęście była muzyka! Koncentracja na niej to błogosławieństwo. Kiedy wchodzisz w muzykę, wszystko przestaje istnieć.<br><br>Spotkanie z takim artystą, praca z nim to spełnienie marzeń, ale i harówka. Jak ją pani znosiła ? Czym się różniło to nagranie od sesji z polskimi artystami?<br>. Harówkę znoszę pokornie. Trochę utrudnia sprawę brak snu - sypialiśmy po cztery godziny na dobę, każdą pozostałą chwilę zaś spędzaliśmy w studiu nagraniowym. Nikt jednak nie narzekał na tempo pracy, ponieważ wiedzieliśmy, że Pat może spędzić z nami tylko tydzień. Wykorzystaliśmy więc każdą minutę. Nigdy wcześniej nie pracowaliśmy pod taką presją czasu.<br><br>Trudno być