istnienia"18, wyrażane w zdaniach, które dla nowych pokoleń nic nie znaczą - tak są mgliste i tak obce wszelkiej ostrożności w atakowaniu ostatecznych, największych spraw. Dzieli nas od niego to samo, co dzieli nas od Hymnów Kasprowicza, Próchna Berenta czy utworów Tadeusza Micińskiego - a co na pewno nie da się pokrótce określić. Chociaż bardziej czytelny od autorów Młodej Polski, ma tę samą co oni zachłanność i zdaje się mieć to samo przekonanie, że słowom przez nas używanym zawsze odpowiadają jakieś byty, a przynajmniej że "problemy" wiodą żywot oderwany. Poezja Młodej Polski jest tak zła, bo poeta mówiąc "Duch" czy "Bóg" miał