starych kronik, z których można się dowiedzieć, że ofiarami wampyra padali przede wszystkim możni; teza pekińskiego akademika nie znalazła uznania w oczach polskiego etnografa posługującego się metodą strukturalistyczną: Michał Wyszomirski twierdzi, że wampir zalęgający się wśród ludzi jest personifikacją tęsknoty za epoką surowego, tęsknotą łatwo wytłumaczalną w epoce gotowanego. Przedstawiwszy pokrótce dwie tendencje istniejące w średniowieczu, chcę wyjaśnić, iż do obu podchodziłem z krytycyzmem, niemniej wolałem używać słowa "zalęgać" niż "rodzić", gdyż liczne wywiady w klinikach ginekologicznych przekonały mnie, że nie zarejestrowano ani jednego wypadku urodzin wampirzątka. Ci współcześni komentatorzy przed chwilą przeze mnie wymienieni nie wierzą (oczywiście!!!) w realne istnienie