stał się dla Kornaia dogodnym punktem wyjścia do rozważań nad właściwym kierunkiem reform po upadku partii komunistycznych (Kornai 1995). Uznawano wówczas powszechnie konieczność odejścia od istniejących struktur, nie było natomiast zgody w kwestii, czym konkretnie je zastąpić. Mimo że większość reformatorów szukała inspiracji w rozwiniętych gospodarkach kapitalistycznych, odczuwana była silna pokusa - nie tylko przez odchodzących komunistów, ale także przez ich politycznych przeciwników - aby uznać "socjalizm rynkowy" za pełnoprawną "trzecią drogę". Zainteresowanie tą możliwością było szczególnie silne w krajach, w których dłużej flirtowano z ideą rad pracowniczych lub innych alternatyw dla "twardego" kapitalizmu opartych na zarządzie pracowniczym.<br>Odpowiedź Kornaia była jednoznaczna: wszelkie