sam fakt izolacji zapewnić rozkwit jakimś bliżej nie znanym, nie ujawniającym się wśród codziennych spraw przymiotom. Poskromienie pożądań nie jest dla niego już konieczne, gdyż wtedy, sam na sam z surowym i łaskawym, podobnym do kierownika wielkiej firmy Bogiem, nie odnajduje w sobie innych popędów niż popędy do dobrego. Wyspa pokuty jest równocześnie wyspą łaski. <br> Robinson patrzy na świat antropocentrycznie. Nie przyjdzie mu na myśl doszukiwać się pokrewieństwa między sobą a zwierzęciem, rośliną, owadem - nie dostrzeże nawet pokrewieństwa między sobą i dzikim Karaibem. Zbrodniarz albo dziki dopiero wtedy, gdy się nawrócą, mogą pretendować do jakiej takiej równości. Pod dachem nieba, w