Mała wolała jednak nie ryzykować. Przy Gawlikowej czuła się bezpieczna. Staruszka rada była zresztą z obecności dziecka. Całe dnie pędziła właściwie w samotności, wykonując wszystkie kuchenne prace. Skarżyła się na to Surmie, upominała o przysłanie dziewuchy do pomocy.<br> - Jakże tak, starego człowieka do tylej roboty gnać.<br> Surma zdenerwował się i polecił żonie oraz córce pomagać kucharce. To jednak oburzyło Gawlikową. Rozpłakała się.<br><br> - Żeby pan Surma taki wstyd mnie na stare lata. Ja nie z tych, coby państwo do tego gnało, do czego jeich Pan Bóg nie stworzył. Maleń nie zbiednieje, jak mi pan dziewczynę do kuchni da, zaś pani Surmowa niech