jak i drugi moment znaczeniowy. Okaże się wtedy, że znaczenie, które pozostało, jest mniej więcej adekwatne z tym, w jakim stosują je obydwaj wymienieni autorzy. "Istnieje się - pisze Levinas - nie tylko swym bólem i swą radością, istnieje się z bólów i z radości. Ten sposób istnienia aktu, który dla aktu polega na tym, że akt żywi się swą własną aktywnością, jest właśnie używaniem (<foreign>jouissance</>)... Chleb i praca nie odrywają mnie w pascalowskim <page nr=170> znaczeniu tego słowa od nagiego faktu istnienia, ani nie okupują pustki mojego czasu: używanie jest ostateczną świadomością wszystkich treści, jakie tylko wypełniają moje życie - ono je obejmuje". W tym