1b). Ale to jest przecież einsteinowski przypadek obserwatora w spadającej windzie! Okazuje się więc, że z powodu równości masy bezwładnej i ciężkiej nie potrafimy na podstawie zjawisk dynamicznych roz- różnić ruchu przyspieszonego od oddziaływań grawitacyjnych. W przypadku obserwatora w windzie możemy powiedzieć, że ruch przyspieszony kompensuje siły grawitacyjne.<br>Ponieważ ruch polega na zachodzącej w czasie zmianie położenia ciała w przestrzeni, więc możemy go opisać w czterowymiarowej czasoprzestrzeni o trzech wymiarach przestrzennych, a jednym czasowym. Ruchy takie mają zatem związek z geometrią tej czasoprzestrzeni, a pole grawitacyjne musi być równoważne modyfikacji geometrii czasoprzestrzeni przez zanurzone w niej masy.<br>I to jest treścią