w gruncie rzeczy ofiarą niesprawności i nieudolności władzy wykonawczej, gdyż to jej błędy rzutują na ogólny obraz polityki i parlamentu w szczególności. Jeżeli władza wykonawcza nie ma wizji państwa, gdy zarzuca parlament dziesiątkami projektów ustaw, które nie składają się w żadną spójną całość, a są zbyt często niepotrzebnym, podszytym partyjnym politykierstwem majstrowaniem przy mechanizmach państwa, to ten wykrzywiony obraz przenosi się na wszystkich. To prawda, opinia publiczna ma skłonność do postrzegania władzy jako całości. Zła opinia o rządzie zawsze rzutuje na notowania parlamentu, co jednak nie zwalnia ze wskazania, że Sejm na swój wizerunek pracuje także samodzielnie.<br><br>&lt;tit&gt;Coś dla miłośników horrorów