W pierwszym tygodniu wojny prywatni kupcy prowadzili jeszcze ubój i sprzedawali mięso rzeźnikom na potrzeby ludności cywilnej, ubój prywatny szybko się jednak zmniejszył i ok. 7 IX już prawie zaniknął. W związku z tym zaopatrzenie ludności cywilnej w świeże mięso przejął dział handlowy rzeźni, który otrzymał przydział żywca z rzeźni polowej. Dostawy zwierząt prowincjonalnych Komisji Skupu były początkowo intensywne, zaś dostawy żywca i mięsa od hurtowników zmalały. Na skutek wzmagających się trudności komunikacyjnych oraz przerwania zakupów przez prywatnych hurtowników kurczyły się szybko dostawy i z dnia na dzień malały remanenty żywca na targu. Tak więc sytuacja aprowizacyjna na rynku mięsnym stawała