Ta kobieta zagrała na najdelikatniejszej strunie jego duszy. Pech chciał, że była córką Karoliny Lechickiej... Rozumiał, że musi odejść, usunąć się z jej życia. Że nic między nimi nie jest już możliwe. Godził się na to, ale było mu ciężko. Przede wszystkim ze względu na nią. Zostawiał ją w trudnym położeniu, bezradną i załamaną. Ale nie mógł inaczej. Właśnie on nie potrafił pomóc tej najdroższej istocie pod słońcem. Musiał ją porzucić. Odejść w ciemności nocy jak... złoczyńca. Spakował swoje rzeczy, w pokoju Eweliny było cicho i ciemno. Być może spała. Na palcach podszedł pod drzwi, ale nie odważył się ich uchylić