którzy zauważyli, że energia, jaka maszyna dostarcza wiązce cząstek naładowanych staje się coraz mniej efektywna w miarę procesu przyśpieszenia. Stwierdzono, że coraz większa część dostarczanej energii jest wydatkowana na promieniowanie elektromagnetyczne, pojawiające się, gdy wiązka zatacza okręgi w akceleratorze.<br>Wyjaśnienie tego zjawiska okazało się nietrudne. Cząstka naładowana, poruszająca się w polu magnetycznym (w tym przypadku akceleratora), podlega działaniu siły (Lorentza), prostopadłej do kierunku pola magnetycznego i wektora prędkości cząstki, powodującej zakrzywienie toru. Akceleratory cykliczne właśnie tak są projektowane, by za pomocą odpowiednio uformowanego pola magnetycznego utrzymać cząstki na zamkniętej orbicie. Ale każda zmiana kierunku wektora prędkości oznacza przyśpieszenie, zatem cząstki naładowane poruszające