Stwosza, tak że miał przed sobą kościół i idąc w jego kierunku, mógł obserwować wejście. Na Grodzkiej skręcił w lewo, potem przedostał się na Poselską i znów wrócił na Grodzką. Tym razem - a była już godzina 10.57 - poszedł nią prosto i wszedł do kościoła. Barokowe wnętrze lśniło się i połyskiwało nawet przy tej potwornej szarudze. W trzech różnych ławkach klęczały staruszki. Ktoś ćwiczył na organach, których dźwięki od czasu do czasu wypełniały wnętrze. Wszędzie dużo świeżych kwiatów, a koło jednego z bocznych ołtarzy dyskretne obwieszczenie, zachęcające do ofiarności na rzecz organizacji, która wzbudziła podejrzenie Rżeckiego. Postanowił więc przy sposobnej okazji