w celu określenia głównych źródeł błędów i zjawisk je wywołujących. W celu wyeliminowania błędów systematycznych oraz zredukowania wpływu błędów przypadkowych w metodzie pomiarowej i w konstrukcji przyrządu do jej realizacji zastosowano szereg rozwiązań i procedur, takich jak: udoskonalenia metodyczne, wprowadzanie stałych poprawek, doskonalenie rozwiązań elementów funkcjonujących układu pomiarowego, zastosowanie automatyzacji pomiarów, zastosowanie techniki cyfrowej, obróbka satycznych danych pomiarowych itp. Suma tych korekt stworzyła warunki do rozwinięcia przyjętej metody i przekształcenia jej w metodę chronometrii precyzyjnej, dla której opracowano liczne zastosowania, a także model i prototyp urządzenia pomiarowego.<br>Po przeprowadzeniu badań weryfikujących założenia teoretyczne w warunkach laboratoryjnych i polowych proponuje się wykorzystanie