miało go za konformistę.<br>Na istnienie &lt;orig&gt;samonaznaczania&lt;/&gt; zwrócili także uwagę Carol A. B. Warren i John M. Johnson, którzy określili je jako naznaczanie symboliczne. Koncepcja naznaczania symbolicznego zrodziła się w rezultacie badań społeczności homoseksualistów, o których była już częściowo mowa. Na podstawie wywiadów z homoseksualistami autorzy doszli do wniosku, że pomimo iż większość z nich nie doświadczała formalnych (ani nawet nie sformalizowanych) &lt;orig&gt;naznaczeń&lt;/&gt; i w ogóle nie dostała się w tryby machiny kontroli społecznej, to jednak spełniała Lemertowskie kryteria dewiacji wtórnej. &lt;gap&gt;.<br>Warren i Johnson byli zdania, że "bycie homoseksualistą" jest centralnym faktem w życiu homoseksualistów i że ten fakt wiąże ich