Za nim kroczyli szeregiem Feluś, Massalski i Groman. Peterek z uciesznie wykrzywioną twarzą zamykał pochód. Dziewczęta zaczepiały ich chichotami, na które odpowiadali rubasznie, po żołniersku.<br>Upłynęło chyba pół godziny, gdy wydostawszy się z ciżby skierowali krok swobodniejszy ku placowi Trzech Krzyży i Nowemu Światu. Ruch wszędzie był ogromny. Środkiem ulicy pomykały powozy, ciężkie prowincjonalne bryki i eleganckie kabriolety. Setki tych ekwipaży dudniło po brukach, czyniąc wesoły hałas. Chodnikami sunęły tłumy, wśród których gęsto brzęczały ostrogi i szable wygalowanych oficerów.<br>W zapadającym zmierzchu płonąć poczynały w oknach domostw rzęsiste iluminacje.<br>&lt;page nr=115&gt; Minęli Nowy Świat i Krakowskiem doszli do Miodowej.<br>- Za czym, koledzy! - zawołał