outsiderzy nie mogący sobie znaleźć miejsca w normalnym życiu, romantyczni rebelianci z "Jugendbewegung" odrzucający normy "mieszczańskiego" świata, prawicowi &lt;foreign&gt;desperados&lt;/&gt; zbuntowani przeciw wszystkiemu i wszystkim: z takich ludzi rekrutowali się narodowi rewolucjoniści okresu Republiki Weimarskiej. To do nich można odnieść słowa Hugo von Hofmannstahla o młodych ludziach "poszukujących ostatecznej więzi stojącej ponad wszelkimi regułami i będącej równocześnie geometrycznym miejscem wszystkich możliwych reguł", miejscem, z którego można wyważyć świat z zawiasów.<br><br> Do najważniejszych autorów [20] tego nurtu zalicza się przedstawicieli "żołnierskiego nacjonalizmu" Franza Schauweckera ("W gardzieli śmierci", "Sąd Ostateczny", "Ognista droga", "Wymarsz narodu", "Niemcy samotni", "Decyzja", "Taka była wojna", "Taki jest pokój"), Wernera