na odruchy uczciwości? Istvan, ja nie chcę, żeby mnie popychali lufą w krzyże i prowadzili, bo przyszła pora płacić za tych, co w porę odskoczyli, zwinęli chorągiewkę.<br>Istvan patrzył niepewny, czy sekretarz go nie zachęca do jakichś wyznań lub zwierzeń po to, by później publicznie oskarżyć i napiętnować.<br>- No, no... - ponaglił Ferenza.<br>- Wy, o te kilka lat starsi, mieliście wojnę. Jesteście sprawdzeni. Przynajmniej dla siebie. Już wiecie, do czego jesteście zdolni. Dziś drepczemy razem, ale wy w każdej chwili możecie się odwołać do tamtego doświadczenia, a my... Ustępujemy krok po kroku, godzimy się na kompromisy, paskudzimy, grzęźniemy, ach, chociaż znać dno