Do końca nie wiadomo, czy czuję za siebie czy za kogoś innego? Czy mam prawo czuć się oszukana i zmęczona, czy też ciągle muszę czuć się winna gdy ojcu coś się nie układa i zaczyna się wściekać? Mocniej niż własne, przeżywają życie rodzica - alkoholika, za niego się martwią, za niego ponoszą koszty nałogu, w końcu też za niego próbują się leczyć. <br>W rodzinie alkoholika nie ma normalnych zasad ani ról. Matka przestaje być osobą dającą poczucie ciepła i bezpieczeństwa, ojciec nie jest odpowiedzialnym dorosłym, a dzieci beztroskie. Najczęściej każde z nich odgrywa jakąś inną, zupełnie nie dziecięcą rolę. Np. aniołka, kozła ofiarnego