bytuje już on poniekąd w samym pisarzu, w postaci - dodam od siebie - horyzontu możliwości i oczekiwań. Ogranicza jego wolność i zmusza go do szukania takiej "formy", która byłaby do przyjęcia dla odbiorcy... Słowem, czytelnik także współ-kształtuje dzieło, czyniąc to często poza świadomością pisarza i kto wie? wbrew jego najgłębszym popędom i fantazjom! Jeśli tak jest, to Sinko-Pimko - odsłaniając Gombrowiczowi mechanizm kształtowania dzieła - pchnął go na drogę literackiej oryginalności!<br>Gombrowicz nie mógł już - jak w Pamiętniku, o wiele bardziej wsobnym - popuszczać bezkarnie cugli fantazji i drążyć osobliwości jednostkowej psychiki! Zrozumiał, że nigdy nie napisze "dzieła mojego własnego, takiego jak ja