POPULACJI ROŚLIN NIEKLONALNYCH&lt;/&gt;<br>Najlepszą, lecz nie najłatwiejszą, drogą do poznania dynamiki liczebności populacji jest śledzenie losów znakowanych osobników w całym cyklu życiowym. Permanentne obserwacje znakowanych osobników na stałych powierzchniach zapewniają uzyskanie informacji o przybywaniu i ubywaniu osobników z roku na rok, co umożliwia ocenę dynamiki populacji w czasie. W przypadku populacji drzew opracowanie wskaźników rozrodczości i śmiertelności dla grup wiekowych stanowi wystarczającą podstawę do dalszych badań nad odtworzeniem historii populacji, oceny jej aktualnych losów oraz prognozowania.<br>Przykładem tego są badania nad populacją wierzby iwy Salix caprea, z których oszacowano, że ukształtowała się ona w latach 1892-1915, wykorzystując luki w roślinności