Orzeszkowej, Zapolskiej i Reymonta. Utrwaleniu oddziaływania polskiej literatury na niemieckich czytelników stało jednak na przeszkodzie niechętnie nastawienie wydawnictw i pracy do literatury slawistycznej w ogóle a polskiej w szczególności. 12 lat faszyzmu i wojna spowodowały, że sukcesy działalności pośredniczącej, osiągnięte przed r. 1933, poszły całkowicie w niepamięć.<br>Od r. 1949 popularyzacja literatury polskiej staje się w NRD istotną częścią składową antyfaszystowsko-demokratycznej a później - socjalistycznej polityki kulturalnej. Popularyzację literatury polskiej traktuje się po raz pierwszy w historii Niemiec jako sprawę ogólnospołeczną, służącą porozumieniu obu narodów.<br>W edycji polskiej prozy z zakresu literatury klasycznej i współczesnej uczestniczyło w NRD 31 wydawnictw; w