skutki, jakie pociąga za sobą udział w badaniach psychologicznych.<br><br> Wreszcie, zgodnie z trzecią postawą - realizmu etycznego - należy unikać zadawania osobom badanym cierpień i narażania ich na dyskomfort psychiczny i fizyczny. Należy też, jeżeli tylko jest to możliwe, posługiwać się alternatywnymi do klasycznego, "nieetycznego" eksperymentu rozwiązaniami metodologicznymi (np. technika grania roli - por. dobre omówienie jej "plusów" i "minusów": Greenwood, 1991).<br><br> Zauważmy, że sformułowania zawarte w cytowanych tu kodeksach etycznych korespondują z pierwszą, "rygorystyczną" postawą. Osobiście skłaniałbym się do zaakceptowania z jednej strony postulatów wynikających ze stanowiska rygorystycznego, traktując je jako założenia idealizujące (ideał), przyjmowane przez każdego badacza-psychologa. Z drugiej zaś strony