jednak w większym gronie nie poruszał tego tematu. Musiał nam zazdrościć, że dzieci Andrzejewskiego, Kisielewskiego i moja córka rozwijają się prawidłowo, biegają, krzyczą i łobuzują.<br>Ta osobista tragedia odcisnęła swe piętno na jego usposobieniu. Nie potrafił dzielić z nami radości i w pełni uczestniczyć w naszych zabawach.<br>Sądzę, że nadejdzie pora, gdy książki Mariana pokażą się znowu na półkach księgarskich i znajdą swoich czytelników.<br>Był to bowiem pisarz mądry, ciekawy, który oparł się reżymowym nakazom, by nie stracić swej wiarygodności.<br> Zupełnie zapomniano o Wilhelmie Machu. A przecież był czas, kiedy rozpisywano się o nim we wszystkich czasopismach i stawiano jego twórczość