wartością.<br>Cała reszta jest tylko okolicznościowym dodatkiem.<br> &lt;tit&gt;KRYTYKA SARMACKIEJ MELANCHOLII&lt;/&gt; <br>Nie należy tej krytyki dokonywać na płaszczyźnie samej nastrojowości. Nastrój jest tym, czym jest, nastrój istnieje i koniec. Krytyce można poddać jedynie wybór nastroju jako podstawowego wyrazu własnej głębi, jako swego sposobu istnienia. Chochoł sarmackiej melancholii jest odpowiedzią na świadomość porażki. Należy zapytać, czy taka odpowiedź jest odpowiedzią głębi ludzkiej rzeczywistości?<br>O co chodzi chochołowi sarmackiej melancholii w jego wyborze? Chodzi o samego siebie. Chochołowi sarmackiej melancholii chodzi w jego bytowaniu o własne bytowanie. Z porażki wynosi on świadomość istnienia zdegradowanego. Wybierając melancholię jako sposób istnienia, wybiera zdegradowane przeżywanie istnienia.<br>Także