tylko: "Będziesz miała dziecko, to będziesz je wychowywała".<br>- Potem przyszedł Rafał - relacjonuje Marta - i jak zwykle na powitanie powiedziałam mu: "Cześć, tatusiu". Niczego nieświadomy odpowiedział: "Cześć, mamusiu". Wtedy ja dodałam: "Ale naprawdę tatusiu", a on zaniemówił.<br>Przez całą ciążę Marta chodziła do szkoły i równocześnie bardzo dużo czytała na temat porodu i wychowywania dziecka. Potem zdecydowała się przerwać naukę, ponieważ narodziny były dla niej najważniejsze. Dziś trochę tego żałuje, ale wtedy liczył się tylko poród bez komplikacji. W tamtych dniach kierowała się sercem, a nie rozumem, ale perspektywa wczesnego macierzyństwa nie przerażała jej. Była przygotowana na wszystko. Najbardziej żałuje tego, że