wpisanie się na ogólną mapę&lt;/hi&gt; wyznaczoną "obiektywnymi" kryteriami mierzącymi społeczne dystansy.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Uogólniony inny w sensie oceniającym&lt;/hi&gt; stanowi &lt;hi rend="italic"&gt;audytorium&lt;/hi&gt; , którego oczami jednostka ocenia i postrzega siebie, a więc &lt;hi rend="italic"&gt;kształtuje swą jaźń odzwierciedloną&lt;/hi&gt; .<br>Dosyć podobną - choć nieco inaczej sformułowaną - koncepcję wysunął Rushing (1964), a następnie Kamper (1968), który jednak odmiennie definiował grupy porównawcze, widząc w nich szeroko rozumiane układy dostarczające wzorów realizacji wartości pochodzących od grup odniesienia normatywnego. Wyróżnił on cztery typy tak rozumianych porównawczych grup odniesienia:<br>a) grupy, które bierzemy pod uwagę oceniając, czy jesteśmy sprawiedliwie traktowani przez innych;<br>b) grupy, które bierzemy pod uwagę, aby upewnić się, czy nasze opinie lub