innym ludziom, rozumiejącym dany język, wizerunek własnego życia, obraz środowiska rzeczowego i społecznego, przewodnie rysy swej biografii oraz charakteru oblicza duchowego - pragnień, zamiarów, rozczarowań i dążeń. W odróżnieniu od pędzla malarza za pomocą słów można stwarzać obrazy oddające ruch, zmienność i dynamikę rozwojową zjawisk życia jednostkowego i społecznego.<br>Bez trudu porozumiewają się ze sobą za pośrednictwem mowy i pisma ludzie pracy. Mowa i zapis ludzi pracy są w całej rozciągłości rozumiane przez ludzi nauki. Nie na odwrót jednak. Część twórczości ludzi nauki z racji wysokiego wyspecjalizowania bądź nawet nieuzasadnionej ezoteryczności, abstrakcyjności czy spekulatywności jest niezrozumiała dla szerszych kręgów ludzi pracy, bądź też