nagle różowa sukienka, oblana gorącym światłem zachodzącego słońca. Przy furtce pojawiła się Paćka, znudzona, jak gdyby nonszalancka. Wiercąc biodrami, żeby wzbudzić kolisty obrót plisowanej pięknie spódniczki, dłubała jednym palcem w spróchniałym pieńku ogrodzenia.<br>- Co ty taka wystrojona, Paćka? - spytała pani Linsrumowa z odrobiną przygany.<br>- A tak sobie.<br>- Nie nosisz już portek?<br>- Nie.<br>- I po drzewach nie latasz?<br>- Pewnie. Całe życie mam się wygłupiać jak chłopcy?<br>- No, no. To może na swatów już czekasz? Nie odpowiedziała, majstrując pilnie przy furtce.<br>- Ach, żeby ciebie małanka! - krzyknęła nagle pani Linsrumowa i poczęła gwałtownie zakręcać kran. Woda od dłuższej chwili przelewała się przez wiadro, długim