w studni, a mnie, w pieluchach, wyciągnęli potem z takiej, wie pan, bratrury, co się tam przypalało jęczmień na kawę, odratowali.<br>Nie wiem, nie wiem, co mnie tu trzyma.<br>Panna Julcia z gospody, kelnerka.<br>Pani Holiczowa, u której najęliśmy nocleg.<br>Jedyne kobiety poznane przez nas w miasteczku.<br>- Tylko u Haliczowej porządnie się wyśpicie, hotelu tu nie ma.<br>- Mieszkała na piętrze nad gospodą, pan Pytałowski wprowadził nas do szerokiej sklepionej sieni, poświecił zapałką, wskazał wilgotną, pnącą się stromo poręcz, podpartą balaskami, obrobionymi na kształt kręgli, pożegnaliśmy się wylewnie jeszcze nad ceratą kolacyjnego stołu, więc teraz odszedł spiesznie, potykając się o rozpartą w