na festynie poproszę którąś z dziewczyn do tańca, długo się jej przyglądam, począwszy od sznurowanych do pół łydek trzewików po stanik w sznurach korali.<br> &lt;page nr=7&gt;<br> A jeśli dziewczyna, jej szyk i jej strój przypadną mi do gustu, zawsze jeszcze spytam kogoś bardziej światłego ode mnie, z jakiego domu pochodzi i jaki posag można za nią dostać.<br> Ale ludzi to też nie dziwiło.<br> Wiedzieli, że jestem jedynakiem z kmiecego rodu i muszę się szanować.<br> Zresztą cała wiejska kawalerka, wyjąwszy dworusów i uchyniętych na umyśle parobków, czyniła to samo co ja.<br> Przeto nie mogłem oczekiwać od nikogo ze wsi, że pewnego dnia podaruje mi