potem Kozaków, działał hamująco na ewentualnych miłośników tradycji. Dworianstwo zawsze niechętnie odnosiło się do oligarchii bojarskiej. Wykorzystał to Piotr, sprowadzając do nicości i ośmieszając dumę bojarską, a następnie niwelując różnice między arystokracją a różnymi grupami dworianstwa, które od 1714 r. tworzyły jednolity stan szlachecki. Zniesione zostały resztki różnic między wotczynami (posiadłościami dziedzicznymi) a pomiestjami (beneficjami dworianstwa). Odtąd i jedne, i drugie były dziedziczne, ale niepodzielne: ojciec mógł przekazać majątek jednemu tylko synowi (w wypadku ich braku - córce lub najbliższemu krewnemu), inne dzieci dziedziczyły tylko ruchomości. <br><br> Z tym udzielonym szlachcie dobrodziejstwem - które w rzeczywistości było zalegalizowaniem istniejącej już od dawna praktyki dziedziczenia