na podniecający ślad. Usiadł na posłaniu. <br>Usta skrzywił mu porywczy grymas. "Gdzież ten nazarejczyk? Niech wejdzie..."<br> Nasłuchiwał. Trzy dni ślepoty wysubtelniły jego słuch. Przybyły szedł od drzwi. <br>Powiedział głosem, który zdawał się drżeć: "Pokój niech będzie temu domowi przez <br>Pana naszego Jezusa Chrystusa". Jak to dziwnie brzmiało! Zbliżył się do posłania <br>Pawła, ten zaś nasłuchiwał jego stąpań drżąc cały. Przyciskał dłoń do piersi. <br>Nieznajomy zatrzymał się o krok od posłania. Milczał. Z tego milczenia tchnęła <br>przezwyciężana siłą nieufności. Powiedział przez ściśnięte gardło: "Szawle, <br>bracie... Zwą mnie Ananiaszem... a przysłał mnie Jezus... Przejrzyj!"<br><br> W miarę, jak tamten mówił, blask spływał w obolałe