nie "jutro nieszczęśliwi będą błogosławili sztukę, która zapewniła hojne wsparcie", dając im pomoc, której sama dobroczynność nie była w stanie zapewnić. Wzdragano się natomiast na myśl o możliwości podania do publicznej wiadomości nazwisk grających osób: "nie ważymy się na niedyskrecję...", pisano, "poczekamy jeszcze kilka dni..." Łatwo odczytać w tych przemilczeniach posmak niestosowności, skandalu. Zapowiedziano, że w najbliższym numerze pisma ukaże się obszerniejsze sprawozdanie. Nie ukazało się nigdy; opublikowano w zamian nudnawy tekst wierszowanego Prologu (to w nim występowała baronowa Malaret). Inne pisma jednomyślnie ów wieczór zignorowały. Nawet w żywiącym się plotkami "Courrier des Théâtres" ukazała się nazajutrz tylko drobna wzmianka, z