że wolał wybrać śmierć z własnej ręki i swoim sztyletem pchnął się, a oparty o drzwi skarbca rychło skonał.<br>Przeżegnali się rycerze krzyżem świętym, myśląc w skrytości ducha, że pod złym znakiem zaczyna się wyprawa. Ale dzielni byli to mężowie, przeto ciało desperata przestąpiwszy, z garścią pochodni w ręku każdy, pospołu schodzić lochem w dół zaczęli. Owinięci byli długimi linami, u pasa przytroczyli kaganki z oliwą i torby z żywnością, długie szpady zastąpili ostrymi sztyletami w skórzanych pochwach. Nieśli najpierw wspólnie ciężką skrzynię z głową świętego Jana i lżejsze nieco pakunki z kosztownościami i dokumentami, rozstać bowiem się mieli dopiero w