Palme wręcz chorobliwie unikał ochrony. Nie przemawiały do niego ani argumenty najbliższych współpracowników, ani nalegania rodziny o konieczności zachowania przynajmniej minimum bezpieczeństwa. Palme był bowiem przekonany, że w spokojnej Szwecji nie może mu się zdarzyć nic złego. Niestety, bardzo się mylił.<br>Kiedy w tamten piątkowy wieczór państwo Palme zjedli i posprzątali po jedzeniu, zaczęli się zastanawiać, jak spędzić ten wieczór. Po krótkiej dyskusji zapadła decyzja: idziemy do kina. Mieli tylko problemy z wyborem repertuaru. Olof Palme zadzwonił do starszego syna, Martena, który jak się okazało akurat tego dnia także wybierał się do kina. Miał już nawet wykupione bilety na "Braci Mozart