już w łóżku i wyłącznie do ucha kochanki.)<br> Ale, znajdując i identyfikując bez trudu odpowiedni wzór gatunkowy, Łukasiewicz stanął zarazem przed terminologicznym embarras de richesse - który to kłopot spadł nań właśnie dlatego, że wobec tradycji gatunkowej poeta przyjął postawę "klasycystyczną", postawę otwartego i jawnego dialogu z istniejącymi tradycyjnymi wzorami. Taka postawa wymaga bowiem jednoznacznego wskazania i nazwania (np. w tytule utworu) danego gatunku, z którym prowadzi się dialog. Z obowiązku tego Łukasiewicz byłby zwolniony, gdyby przyjął postawę inną, taką, w której "powtórzenie wzoru" gatunkowego może się dokonywać, ale dialog z tradycją gatunku nie jest pierwszoplanową intencją semantyczną utworu. Porównajmy obie "Alby